بدون شک مصرف کنندگان ایرانی هیچ گاه سختی های ناشی از تحریم را بخصوص در دو سال گذشته فراموش نخواهند کرد که به واسطه آن همین کشور، چین با بهره مندی حداکثری از اوضاع و در موارد زیادی همسو با تحریمها به جای پول نفت، کالاهای بی کیفیت به ایران فرستاد.
از سوی دیگر در هشت 8 سال گذشته روند رو به رشد روابط تجاری ایران با چین کلاهبرداری برخی تاجران چینی از تاجران ایرانی را هم در پی داشت، به گونه ای که در پی عدم امکان گشایش اعتبار اسنادی، تاجران ایرانی با پرداخت پول نقد از طریق صرافی ها گاه با ارسال نکردن کالا از طرف چینی ها، ارسال محموله های تقلبی و بی کیفیت مواجه شدند و امکان پیگیری و احقاق حقوق تضییع شده خود را هم نداشتند و این در حالی است که اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین هیچ گاه در خصوص کالاهای بی کیفیت چینی مسؤولیتی را متوجه خود نمی داند و معتقد است، کالا‌های بی‌کیفیت چینی برای کشور‌های آفریقایی تولید می‌شود، اما در مسیر ارسال از طریق کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس به ایران قاچاق می‌گردد!
رئیس این اتاق اذعان می‌دارد: ورود کالا‌های بی‌کیفیت چینی در سالهای اخیر تهدیدی برای واحد‌های تولیدی کشور بوده است و متأسفانه برخی تاجران ایرانی به نمایشگاه چین می‌روند و فقط کالای ارزان قیمت را که کیفیت ندارد، به کشور وارد می‌کنند!
اما حالا با بهبود روز افزون روابط تجاری کشور در ماه های جاری به نظر می‌رسد، دوران نمایش قدرت کالاهای بی کیفیت چینی در بازار و تضییع حقوق مصرف کنندگان ایرانی به سر آمده است و با افزایش امید به بهبود روابط تجاری کشور، مصرف کنندگان ایرانی خواستار کیفی سازی کالاهای وارداتی هستند.
در این باره رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین می‌گوید: ما به چینی‌ها هم اعلام کرده‌ایم که اگر ایران با غرب آشتی کند، دیگر از این خبرها نیست که ما با شما مراودات آن چنانی داشته باشیم.
اسدا... عسگر اولادی می‌افزاید: من معتقدم که تحریمها دایمی نیست و طرفین روزی با هم به تعامل می‌رسند.
استناد به اظهارات رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین زمانی خالی از لطف نیست که به یاد بیاوریم هم اکنون در مقابل صادرات برخی محصولات ایرانی از قبیل سنگ، کاشی، فرش، زعفران و پسته به چین، برخی محصولات نهایی پتروشیمی، انواع کالاهای مصرفی مانند لباس، کیف، کفش و لوازم الکتریکی مثل سیم و لامپ، لوازم الکترونیکی مانند تلفن همراه و نرم‌افزار و ... از چین به ایران می‌آید که این اقلام را باید به کالاهای بی کیفیتی که گفته می‌شود، از طریق مبادی غیر رسمی به ایران وارد می‌شود، اضافه کنیم.
همچنین در سالهای اخیر برخی برندهای ایرانی با هدف کاهش هزینه های تولید به چین رفته و در آنجا سرمایه گذاری کرده اند که به نظر می‌رسد، با تغییر در مناسبات بین الملل، کاهش تحریمها و حمایت از تولید ملی در دولت یازدهم زمان بازگشت این سرمایه ها به کشور هم فرا رسیده است.
واقعیت این است که با تغییر نگاه جهانیان به ایران ، چینی ها هم در سوی دیگر رابطه نگران از دست دادن حاشیه امن خود در بازار ایران هستند. با روی کار آمدن دولت یازدهم ظاهراً چینی ها هم برای حفظ بازار ایران دست به کار شده اند و چنانکه از شواهد بر می‌آید، تقویت احتمال لغو تحریمهای اتحادیه اروپا، چینی های باهوش و موقعیت شناس را بر آن داشته برای حفظ روابط تجاری خود با ایران دست به هر اقدامی بزنند که در این میان شاید اعزام هیأتی از بزرگان حوزه تجارت و بازرگانی چین به ایران و سفر بی سر و صدا و کم سابقه رئیس اتاق بازرگانی این کشور برای رایزنی با دولتمردان و بازرگانان کشور گویاترین نشانه از این تلاشهای بی وقفه باشد که می‌تواند قدرت چانه زنی طرفهای ایرانی (دولت و بخش خصوصی) را برای طرح مطالباتی تازه در مراودات تجاری بین دو کشور تقویت کند.
در همین حال فعالان اقتصادی، تولیدکنندگان و مردم از اتاق مشترک ایران و چین انتظار دارند که دست بنجل‌های چینی را از بازار ایران کوتاه کنند؛ این امر بدون شک مانع از اتلاف منابع ارزی کشور خواهد شد.